Eeuwenlang hebben geleerden zich verbaasd over de eigenaardigheden van de grote Homerus. Waarom beschrijft hij personen en veelvoorkomende situaties steevast in dezelfde bewoordingen ("de koe-ogige Hera', "de rozevingerige dageraad', "welk een woord ontsnapte aan de haag uwer tanden'), terwijl een ieder weet dat je in de Literatuur het cliche moet mijden? (R_o_l_a_n_d)